عطر تو زینت فزای روضه‌ها، مهدی بیا            هجر تو از پا می‌اندازد مرا، مهدی بیا

مهربان‌تر از پدر مادر به فرزندان تویی            العجـل ای بهـترین بابای ما، مهدی بیا

نـدبـه بـایـد کرد از درد فراق روی تو            اَبـکـیَـنَّـکَ صَبـاحـاً و مَـسـا، مهـدی بیا

به تقاص خون جدت یا لثارات الحسین!            زودتر با ذوالـفـقـار مرتضی مهدی بیا

ای فـدای قـد و بـالای پـیـمـبـرگـونه‌ات            وارث حـلـم تـمـام انـبـیـا، مـهـدی بـیــا

مادرت زهرای مرضیه صدایت می‌زند            روز و شب مهدی بیا، مهدی بیا، مهدی بیا

جان به لب آمد ولی نامت نیفـتاد از لبم            عمر من طی شد فقط با ذکرِ یا مهدی بیا

صبح عاشورا نشد؛ پس وعدۀ ما اربعین            در مسیر از نجـف تا کـربـلا مهدی بیا

شیرخواری با گلوی خشک و با چشمانِ تر            از دل گهواره می‌خواند تو را مهدی بیا